چرا پروتز سینه؟

جراحی پروتز سینه یکی از پرطرفدارترین عمل‌های زیبایی دنیاست. طبق گزارش جامعه جراحان پلاستیک امریکا سالانه بیش از ۳۰۰ هزار زن در امریکا این عمل را انجام می‌دهند. هدف همیشه فقط بزرگ کردن سینه نیست؛ گاهی بازسازی پس از ماستکتومی (جراحی برداشت و تخلیه سینه)، اصلاح عدم تقارن مادرزادی یا فرم‌دهی پس از کاهش وزن شدید هم جزء دلایل انتخاب پروتز هستند.

اما برای یک تصمیم آگاهانه ابتدا باید بدانید چه نوع پروتزی انتخاب کنید، سایز مناسب شما چیست، و چه مراقبت‌هایی بعد از عمل ضروری است. 

انواع پروتز سینه و تفاوت‌های آن‌ها

پروتز سینه از نظر جنس و فرم، انواع مختلفی دارد:

پروتز سیلیکونی:

پر شده با ژل سیلیکون نرم و طبیعی

لمس نزدیک به بافت واقعی سینه

ماندگاری طولانی‌تر و چروک کمتر

نیاز به برش کمی بزرگ‌تر دارد چون به صورت پر شده وارد بدن می‌شود. 

پروتز آب‌نمکی (سالین):

پر از محلول نمکی استریل

نیاز به برش کوچکتر چون پروتز خالی وارد بدن شده و سپس پر می‌شود. 

در صورت پارگی، آب‌نمک جذب بدن می‌شود. (پس کم خطرتر است.)

ظاهر و لمس آن کمی مصنوعی‌تر از پروتز سیلیکونی است. 

انتخاب فرم پروتز

گرد (Round): 

حجم‌دهی بیشتر در قسمت بالای سینه، ظاهر پُرتر

اشکی (Anatomical): 

طبیعی‌تر، مشابه سینه طبیعی، مناسب برای بازسازی پس از سرطان. 

انتخاب سایز مناسب 

انتخاب سایز فقط بسته به سلیقه شخصی نیست؛ آناتومی بدن، عرض قفسه سینه، بافت موجود سینه و سبک زندگی نقش مهمی در انتخاب سایز دارند.

پزشک معمولاً سایز مناسب را با توجه به موارد زیر توصیه می‌کند:

اندازه پایه سینه

ضخامت بافت نرم

تناسب با شانه‌ها و کمر

خواسته فرد از نظر طبیعی بودن یا پر حجم بودن

بر اساس مطالعات Aesthetic Surgery Journal 2022، سایز نامتناسب با بدن، ریسک افتادگی و درد شانه و گردن را در ۳ سال بعد از عمل تا ۴۰٪ افزایش می‌دهد.

روش‌های جراحی پروتز سینه

محل برش و جایگذاری پروتز نقش مهمی در فرم و نتیجه نهایی دارد:

زیر سینه‌ (Inframammary): 

برش در چین زیر سینه؛ شایع‌ترین و کم‌ریسک‌ترین

دور هاله سینه (Periareolar): 

برش در اطراف نوک سینه؛ در این نوع برش، جای زخم کمتر دیده می‌شود اما احتمال تغییر میزان حساسيت نوک سینه کمی بالاتر است. 

زیر بغل (Transaxillary): 

جراحی پیچیده‌تر و فقط برای برخی پروتزها مناسب است. 

محل قرار دادن و جایگذاری پروتز 

زیر عضله پکتورال (Submuscular): 

طبیعی‌تر، ریسک کمتر در ایجاد کپسول سفت 

زیر غدد سینه (Subglandular): 

ریکاوری سریع‌تر 

مراقبت‌های بعد از جراحی پروتز سینه

برای داشتن نتیجه ایده‌آل و جلوگیری از عوارض، رعایت مراقبت‌ها حیاتی است:

1. استفاده از سوتین طبی مخصوص حداقل ۶ هفته

2. پرهیز از فعالیت سنگین تا ۴-۶ هفته

3. خوابیدن به پشت برای کاهش فشار روی سینه‌ها

4. ماساژ ملایم (در پروتزهای گرد سیلیکونی، طبق دستور جراح) برای جلوگیری از کپسول سفت

5. پیگیری منظم توصیه‌های پزشک و مراجعه در صورت بروز درد شدید یا تورم غیرعادی. 

طبق مطالعه‌ای در Plastic and Reconstructive Surgery 2023، رعایت دقیق پروتکل‌های مراقبتی، احتمال بروز عارضه «کپسول سفت» را از ۱۵٪ به کمتر از ۵٪ کاهش می‌دهد.

مدت ماندگاری و تعویض پروتز سینه

برخلاف تصور رایج، پروتز سینه دائمی نیست؛ و متوسط ماندگاری آن حدود ۱۰ تا ۱۵ سال است. و در صورت پارگی، چرخش، تغییر شکل یا بروز عارضه کپسولی، به تعویض نیاز دارد. 

چکاپ دوره‌ای با MRI یا سونوگرافی بعد از ۵ سال توصیه می‌شود. 


سؤالات متداول 

۱. آیا پروتز سینه باعث سرطان می‌شود؟

خیر. مطالعات گسترده FDA هیچ ارتباط مستقیمی بین پروتزهای استاندارد و سرطان سینه پیدا نکرده‌اند، اما برخی پروتزهای تکسچر شده با نوع نادر لنفوم (BIA-ALCL) مرتبط شناخته شده‌اند.

۲. آیا پروتز روی شیردهی تأثیر می‌گذارد؟

اگر پروتز زیر عضله گذاشته شود معمولاً اختلالی در شیردهی ایجاد نمی‌کند. روش‌های برش دور هاله ممکن است ریسک آسیب به مجاری شیر را افزایش دهند.

۳. بعد از چند روز می‌توانم به کار روزمره برگردم؟

کارهای سبک بعد از ۳ تا ۵ روز ممکن است، اما ورزش و فعالیت سنگین حداقل ۴ تا ۶ هفته ممنوع است.

۴. چه زمانی باید پروتز را تعویض کرد؟

در صورت پارگی، تغییر فرم یا سفتی کپسولی نیاز به تعویض وجود دارد؛ در غیر این صورت تا بیش از ۱۰ سال هم می‌تواند سالم بماند.