پروتز ثابت بهتر است یا متحرک؟

انتخابی فراتر از زیبایی! 

از دست دادن دندان فقط یک مشکل ظاهری نیست. بسیاری از بیماران ابتدا نگران لبخند خود هستند، اما خیلی زود متوجه می‌شوند که این تغییر کوچک می‌تواند روی غذا خوردن، صحبت کردن، سلامت فک و حتی کیفیت خواب آنها نیز تأثیر بگذارد.

یک راهکار کارآمد برای این مشکل، پروتز دندان است. اینجاست که پرسشی بزرگ مطرح می‌شود: پروتز ثابت بهتر است یا متحرک؟

شاید در نگاه اول پاسخ ساده به نظر برسد؛ اما حقیقت این است که هر بیمار داستان و شرایط خاص خود را دارد. در این مقاله، با زبانی روان اما علمی، به بررسی دقیق تفاوت‌ها، مزایا و معایب هر روش می‌پردازیم.

پروتز ثابت و متحرک به زبان ساده

پروتز ثابت

پروتزی است که روی دندان‌های باقی‌مانده یا ایمپلنت متصل می‌شود.

بیمار نمی‌تواند آن را خارج کند.

از نظر ظاهر و عملکرد، بیشترین شباهت را به دندان طبیعی دارد.

شامل بریج‌های دندانی، روکش‌ها و ایمپلنت‌ها می‌شود.

پروتز متحرک

همان دندان مصنوعی یا پارسیل‌های متحرک هستند.

بیمار می‌تواند آن‌ها را خارج کرده و دوباره استفاده کند.

روی لثه و استخوان فک می‌نشینند.

معمولاً هزینه‌ی کمتری دارند و سریع‌تر آماده می‌شوند.

اهمیت انتخاب درست

بسیاری از بیماران هنگام تصمیم‌گیری فقط به ظاهر توجه می‌کنند، اما انتخاب نوع پروتز به‌ طور مستقیم به یک سری موارد بستگی دارد؛ مواردی مثل:

قدرت جویدن: 

اینکه بتوانید به راحتی، گوشت، آجیل یا میوه‌های سفت را بجوید.

تکلم: 

تلفظ صحیح برخی حروف به وجود دندان بستگی دارد.

سلامت استخوان فک: 

جلوگیری از تحلیل استخوان و تغییر شکل صورت.

دوام و هزینه در طولانی‌ مدت: بررسی کنید کدام گزینه اقتصادی‌تر است؟

قدرت و کیفیت جویدن؛ چرا پروتز ثابت برتری دارد؟

یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌ها میان این دو روش، قدرت جویدن است.

در پروتز متحرک، حتی با بهترین طراحی، احتمال حرکت یا لغزش هنگام غذا خوردن وجود دارد. بیماران معمولاً شکایت می‌کنند که نمی‌توانند غذاهای سفت بخورند یا احساس می‌کنند دندان‌ها لق هستند. این موضوع کوچک و کم اهمیتی نیست. 

در مقابل، پروتز ثابت (به‌ ویژه ایمپلنت) مانند دندان طبیعی عمل می‌کند. نیروی جویدن به استخوان منتقل می‌شود و بیمار تقریباً هیچ محدودیتی در رژیم غذایی ندارد.

نکته علمی: تحقیقات نشان می‌دهد توان جویدن با ایمپلنت‌ها می‌تواند تا ۸۰–۹۰٪ عملکرد دندان طبیعی را بازگرداند، در حالی‌که دنتچرهای (پروتزهای) متحرک معمولاً حدود ۲۰–۳۰٪ این توان را دارند.

استخوان فک؛ چرا پروتز متحرک مشکل‌ساز است؟

وقتی دندان از دست می‌رود، استخوان اطراف آن به مرور ضعیف می‌شود و تحلیل می‌رود. این پدیده ناشی از عدم فشار طبیعی دندان به استخوان است؛ همان فشاری که استخوان را تقویت می‌کند. 

پروتز متحرک: 

فقط روی لثه قرار می‌گیرد و هیچ نیرویی به استخوان منتقل نمی‌کند. در نتیجه تحلیل استخوان ادامه می‌یابد و حتی می‌تواند باعث شل شدن بیشتر پروتز شود.

پروتز ثابت/ایمپلنت: 

مانند ریشه‌ دندان عمل کرده و فشار طبیعی جویدن را به استخوان منتقل می‌کند و آن را با تحت فشار قرار دادن، تقویت می‌کند. این موضوع جلوی تحلیل را می‌گیرد و حتی به پایداری طولانی‌ مدت کمک می‌کند.

تصویر ذهنی: تصور کنید پای‌تان را گچ گرفته‌اید. بعد از چند ماه، عضله‌ها تحلیل می‌روند و ضعیف می‌شوند چون از آنها استفاده نمی‌کنید. همین اتفاق برای استخوان فک می‌افتد، هنگامی که دندانی وجود ندارد تا به آن فشار وارد کند. 

طول عمر و دوام درمان‌ها

ایمپلنت‌های (پروتز ثابت) در مطالعات علمی بیش از ۹۰٪ موفقیت بعد از ۱۰–۱۵ سال دارند. برخی بیماران بیش از ۲۰ سال بدون مشکل از آن‌ها استفاده کرده‌اند.

پروتز متحرک معمولاً بعد از ۵–۸ سال نیاز به تعویض یا تنظیم دارد، زیرا تغییرات لثه و استخوان باعث شل شدن آن می‌شود.

ریسک‌ها و عوارض

ایمپلنت/پروتز ثابت: ممکن است با عفونت لثه اطراف ایمپلنت (پری‌ایمپلانتیت) یا شکست در صورت بهداشت ضعیف مواجه شود؛ بنابراین نیازمند مراقبت جدی است.

پروتز متحرک: می‌تواند باعث زخم، تحریک لثه یا قارچ دهانی شود. همچنین، تغییر شکل فک در طول زمان به دلیل تحلیل رفتن استخوان، باعث می‌شود پروتز لق شود و نیاز به تنظیم پیدا کند.

هزینه‌ها و جنبه اقتصادی

پروتز ثابت: هزینه اولیه بالاست، اما دوام طولانی و کیفیت بالای زندگی باعث می‌شود در دراز مدت مقرون به‌ صرفه باشد.

پروتز متحرک: هزینه‌ اولیه کمتر است و سریع‌تر آماده می‌شود. اما هزینه‌های تنظیم، تعویض و محدودیت در عملکرد باید در نظر گرفته شود.

یک تشبیه ساده:

ایمپلنت مثل خرید یک خودروی خوب و بادوام است؛ سرمایه‌گذاری اولیه زیاد است اما سال‌ها راحتی و کیفیت بالاتری دارید. پروتز متحرک شبیه یک خودروی اقتصادی‌تر است؛ هزینه اولیه کمتر است و زود به آن دسترسی پیدا می‌کنید، اما نیاز به تعمیرات پیدا خواهد کرد و محدودیت‌های بیشتری دارد. 

هر پروتز برای چه کسی مناسب است؟

کاندید پروتز ثابت (ایمپلنت)

افراد دارای سلامت عمومی

کسانی که استخوان فک کافی و طبیعی دارند (یا آماده پیوند استخوان هستند).

کسانی که به دنبال بیشترین شباهت به دندان طبیعی‌اند.

بیمارانی که مایل به هزینه بیشتر هستند و زمان کافی برای درمان دارند.

کاندید پروتز متحرک

بیمارانی که مایل به هزینه بالا نیستند.

افراد مسن که شرایط پزشکی مانع جراحی ایمپلنت می‌شود.

کسانی که به دنبال راه‌حلی سریع و غیر جراحی هستند.

مراقبت و نگهداری

پروتز ثابت: سواک و نخ‌ دندان مخصوص لازم دارد.

معاینات دوره‌ای برای بررسی وضعیت لثه و استخوان ضروری است.

پروتز متحرک: باید هر روز تمیز شود و هنگام خواب خارج گردد.

بهتر است در محلول ضد عفونی مخصوص نگهداری شود.

معمولاً پس از چند سال نیاز به ریلاین یا تعویض دارد.

کلام آخر

پاسخ قطعی وجود ندارد که کدام پروتز «بهتر» است. همه‌ چیز به شرایط شما بستگی دارد.

اگر کیفیت جویدن، حفظ استخوان فک و شباهت به دندان طبیعی برایتان مهم است، پروتز ثابت (ایمپلنت) بهترین انتخاب است.

اگر تمایل به هزینه بالا ندارید یا شرایط پزشکی خاص دارید، پروتز متحرک می‌تواند راه‌حلی عملی باشد.

و در نهایت، بسیاری از بیماران با انتخاب اوردنچر (پروتز متحرک روی ایمپلنت) به تعادلی عالی میان کیفیت و هزینه می‌رسند. در مقاله بعدی به معرفی «اوردنچر» (Overdenture) خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.


پرسش‌های متداول

۱. آیا پروتز متحرک برای طولانی‌مدت مناسب است؟

بله، اما باید بدانید که احتمال تحلیل استخوان و نیاز به تعویض یا تنظیم وجود دارد.

۲. ایمپلنت تا چند سال عمر می‌کند؟

اگر بهداشت رعایت شود و معاینات منظم انجام گیرد، بیش از ۲۰ سال یا حتی بیشتر.

۳. آیا اوردنچر از دنتچر معمولی بهتر است؟

بله. اوردنچر روی ایمپلنت فیکس می‌شود و ثبات بسیار بیشتری نسبت به دنتچر سنتی دارد.

۴. هزینه پروتز ثابت چند برابر پروتز متحرک است؟

بسته به کشور و نوع ایمپلنت، معمولاً چند برابر بیشتر است؛ اما باید دوام و کیفیت زندگی را هم در نظر گرفت.

۵. اگر استخوان فک ضعیف باشد، آیا ایمپلنت ممکن است؟

بله، در بسیاری از موارد با پیوند استخوان یا لیفت سینوس می‌توان شرایط را فراهم کرد.